Charles Dankmeijer

Carel Bernardus (Charles) Dankmeijer werd in Amsterdam geboren op 8 april 1861. Dankmeijer volgde eerst tekenlessen bij Felix Meritis te Amsterdam. In 1881 ging hij naar Antwerpen en volgde daar cursussen onder Karel Verlat aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen, waar hij de "Prix d'Excellence" won. Van 1882 tot 1886 studeerde hij aan de Rijksakademie van beeldende kunsten te Amsterdam, onder August Allebé en Bernard Wijnveld. Daarna ging hij werken in Laren, waar hij Anton Mauve ontmoette, die hem sterk zou beïnvloeden. Na de dood van Mauve in 1888 trok Dankmeijer terug naar Amsterdam, waar hij trouwde met Anna Margaretha van Oven. Dankmeijer en zijn gezin zouden vervolgens met grote regelmaat van woonplaats wisselen. In 1889 vestigde hij zich in Deventer en vervolgens woonde hij opnieuw in Amsterdam, in Den Haag, Loosduinen, weer Amsterdam, Zaandam, Renkum (waar hij werkte met Théophile de Bock), Oosterbeek, Leiden, Den Haag weer en uiteindelijk Scheveningen. Daarnaast maakte hij reizen naar Vlaanderen, Frankrijk en Italië. In 1900 won Dankmeijer een medaille op de Exposition Universelle te Parijs. Hij exposeerde met veel succes in Dordrecht, Amsterdam en Den Haag. Dankmeijer gaf les aan Martin van Waning. Johan Wesselink beschrijft Dankmeijer in zijn boek Schilders van de Veluwezoom (1943) als: 'Een kleine magere en bewegelijke man, met ruige wilde haren en met verf besmeurde kleding. Uit de kleuren op zijn jas kon men zijn pallet afleiden. Dankmeijer was een mens aan wie alle proza van het leven vreemd was. Alles om zich heen zag hij in kleur en bewogenheid en deze visie op mensen, natuur en voorwerpen vond weer een weerslag in zijn vaak wild impressionistische doeken'. Als landschapschilder leefde hij met de jaargetijden. Ook de winter begreep hij in het stemming rijke beeld van sneeuw en bevroren sloten, de triest om zich heen grijpende wilgen en de zoekende kraaien langs de weidekanten. Dan zweeg zijn hartstocht voor kleuren en op zijn grote atelier, in zijn met verf bekladde kleding, moduleerde hij in grijs, bruin en wit de stille toonwaarden van het slapende jaargetijde. Dankmeijer leefde zo onregelmatig dat hij zich vaak met moeite van zijn schuldeisers kon ontdoen door deze met schilderijen tevreden te stellen. Charles overleed op 11 maart 1923 in Scheveningen. Veiling september 2015.