vrijdag 10 augustus 2012

Kees Maks


Op 22 augustus 1876 werd in Amsterdam Kees Maks geboren als zoon van een Amsterdamse aannemer die meewerkte aan de bouw van het Rijksmuseum. Maks sr. zorgde voor een riant atelier op het Prinseneiland dat nog steeds bestaat. Kees was een vriend van George Hendrik Breitner en deelde met hem dit atelier. George overlegde vaak met Kees over de manier van schilderen en de keuze van zijn onderwerpen. Kees wordt gerekend tot een van de belangrijkste moderne, figuratieve kunstenaars van het begin van de 20e eeuw. Terwijl in het begin van de 20e eeuw de avant-gardistische schilderkunst haar invloed deed gelden in Europa, keerden veel kunstenaars in het interbellum terug tot een meer neo-klassieke figuratie, die bekend werd als ‘Retour a l’ordre’. Met name in Parijs verwierven deze figuratief werkende kunstenaars, waaronder Kees van Dongen, faam. Kees Maks maakte naam met zijn schilderijen van het mondaine uitgaansleven net als zijn tijdgenoot Isaac Israëls. Grote bloei maakte hij door in zijn tijd in Parijs en Madrid. Circusvoorstellingen, dansparen, wandelende gezelschappen en tuinfeesten waren tot dan toe onbekende thema’s in de Nederlandse kunst. Terug in Amsterdam blijkt dit genre hem niet meer los te laten en schildert hij veelvuldig de voorstellingen in Carré, Tuschinski en het Rembrandttheater. De levenslustige onderwerpen en de frivole manier van schilderen, waarbij de kunstenaar met heldere, felle kleuren flinke kleurvlakken vormde, imponeerden het publiek. Van 1910 tot 1945 nam Maks dan ook deel aan de jaarlijkse Salon d'Automne. Musea. Samen met Kees van Dongen en Jan Sluijters zorgden de werken van Maks voor ophef vanwege hun moderne karakter. Maks was geen getormenteerd kunstenaar die leed aan het leven, maar hij zag wel de tragische schoonheid van een zangeres in een Amsterdamse nachtclub. Hij gaf haar weer onder de naam Lucette. Ten voeten uit staat zij daar, fraai gekleed, en ook eenzaam, alsof ze het koud heeft. De ogen groot, open en melancholiek. De vrouw van Maks, Cécile Maks-Boas, werkte als haute-couturier bij Hirsch. Zij onderhield haar man en tegelijk voorzag zij hem van modellen van de Amsterdamse beau monde. Na Maks dood zei ze in een interview dat Kees, die talloze naakten schilderde, dat hij van vrouw verwisselde als van een overjas'. En die naakten noemde ze `de overjassen van Maks'. Schilderijen van deze kunstenaar zijn te bewonderen in diverse musea w.o. Frans Halsmuseum in Haarlem en het Stedelijk Museum in Amsterdam. Op 28 oktober 1967 overleed Maks in Amsterdam op 91 jarige leeftijd.
Veiling 3 september 2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten