Nicolaas Bastert werd geboren op 7 januari 1854 in Maarsseveen en groeide op in een vooraanstaande familie op het landgoed Otterspoor. Aanvankelijk leek hij voorbestemd voor een carrière in de handel en werkte op kantoor in de handelsonderneming van zijn vader. In het atelier van Marinus Heijl ontmoette hij rond 1870 de jonge kunstschilder Geo Poggenbeek, met wie hij levenslang bevriend zou blijven. Hij koos in deze periode definitief voor de schilderkunst en werd in 1876 toegelaten tot de dagopleiding van de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten te Amsterdam. Hij kreeg o.a. tekenles van August Allebé. In 1878 volgde Bastert een wintercursus aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en leerde daar Hein Kever en Theo Hanrath kennen. Daarna reisde hij met Poggenbeek door Zwitserland, Italië en Frankrijk. Tussen 1880 en 1882 woonden en werkten Poggenbeek en Bastert samen in Amsterdam. In 1882 betrok Bastert een eigen atelier in Den Haag. Samen zouden ze in de daaropvolgende zeven jaar echter vaak naar een huisje in Breukelen afreizen om er het Hollandse landschap te schilderen. Bastert maakte er vooral veel riviergezichten bij de Vecht, niet allen in Breukelen maar ook in Maarssen en Nieuwersluis. De stijl van Bastert werd sterk beïnvloed door de schilders van de Haagse School. Al snel trok hij de aandacht met zijn werk. Zo noemde de kunstcriticus Jan Veth hem in mei 1888 "De koning van het licht". Hij schreef: "Op de plaats waar Basterts schilderij hangt, is het als staat er een raam open waardoor men de Vecht in al zijn heerlijkheid aanschouwt". Bastert overleed op 18 april 1939 in Loenen aan de Vecht. Schilderij wordt op 27 juni 2016 geveild onder kavelnummer 241.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten