donderdag 1 september 2011

Book of Kells

“Dit boek is het werk van engelen, niet van mensen,” schreef de 13de eeuwse historicus Giraldus Cambrensis. Het boek van Kells
is een manuscript waarin het Nieuwe Testament in het Latijn is gekopieerd. Het boek bevat de vier evangeliën van het nieuwe testament, gebaseerd op de Vulgaat van Hiëronymus, een fragment met Hebreeuwse namen uit de evangeliën en de canon van
Eusebius. Het eerste evangelie is dat van Mattheüs, beginnend op folio 29. Het is het meest gedecoreerde gedeelte van het boek en werd tussen de zevende en negende eeuw na Chr. gemaakt. Rond deze tijd beleefde Ierland zijn gouden eeuw, niet alleen thuis maar ook in de religieuze centra aan de andere kant van de Ierse Zee, waar het Ierse koninkrijk van Dál Riata was gesticht. Het boek is in de insulaire stijl gemaakt, de stijl die toen gewoon was in de Britse eilanden en Ierland. De Iers-Keltische versieringen decoreren de tekst in een manier die veel kan vertellen over de vroegmiddeleeuwse cultuur rond de Ierse zee. Het boek is geschreven in vette letters, insulair majuscule genoemd.
De geschiedenis van het boek De datum en de plaats waar het boek van Kells is gemaakt is lang bediscussieerd. Aannemelijk is dat het boek op het eiland Iona, voor de kust van Mull, is gemaakt. De christelijke gemeenschap van Iona is door sint Columba of Colum Cille in 563 gesticht en waarschijnlijk is het boek van Kells net na deze tijd gemaakt als attribuut om op het altaar te dienen en om de grootsheid van God aan te duiden. Iona lag centraal in de Ierse zee en monniken van Iona stichtte in andere gebieden van Groot-Brittannië nieuwe kloosters zoals in Lindisfarne. In 807 werd de gemeenschap op Iona aangevallen door de Vikingen die vanuit Scandinavië de Ierse Zee en de rest van Europa plunderden. Er volgden een aantal plunderingen op Iona en veel leden van de gemeenschap zochten toevlucht in Kells. Zij namen het boek mee en voor vele jaren werkten de twee gemeenschappen van Kells en Iona nauw samen.
Tijdens de middeleeuwen werd het boek in Kells gehouden als het boek van sint Columba. Deze naam werd ook gebruikt in de annalen van Ulster, die in 1007 melding maken van de diefstal van het boek. Na twee maanden en twintig uur werd het boek
teruggevonden. De dieven waren slechts geïnteresseerd in de versierde schrijn waar het boek in bewaard werd. Waarschijnlijk is dit meer gebaseerd op middeleeuwse romantiek dan op de waarheid. Het boek werd het meest waardevolle object in de westerse wereld genoemd en was in de late elfde eeuw in ieder geval in Kells. In de Annalen van Tigernach staat dat in 1090 relikwieën, waaronder het boek, terug werden gebracht naar Kells. Mogelijk was het tussen 1007 en 1090 in het bezit van een van de vele Ierse koningen.
In 1990 is een facsimile gemaakt, wereldwijd 1480 exemplaren. Exemplaar 1090 wordt op donderdag 8 september 2011 geveild bij Derksen Veilingbedrijf.